Soms is twintig seconden lef het enige dat je nodig hebt voor een belangrijke verandering. Dat snapt een meisje van 12 soms beter dan haar vader van 48.
Ben Tiggelaar is gedragsonderzoeker, trainer en publicist. Hij schrijft elke week over management en leiderschap.
Soms is twintig seconden lef het enige dat je nodig hebt voor een belangrijke verandering. Dat is meer dan alleen een leuk citaat uit een film. Ik heb het zelf gezien. Onze jongste dochter Bernice maakt na de zomervakantie de overstap van de basisschool naar het voortgezet onderwijs. Spannend. Nieuwe vakken, nieuwe omgeving, nieuwe mensen.
Een paar weken geleden was er een eerste kennismaking. Ik mocht brengen en halen. In de hal van de nieuwe school stonden enkele tientallen kinderen en ongeveer evenveel volwassenen onwennig om zich heen te kijken.
Opeens liep Bernice naar een ander meisje, een paar meter verderop en begon een gesprek. Ik dacht dat ze elkaar ergens van kenden. Fijn voor haar. Zo te zien hadden ze het prima naar hun zin samen. Toen de ouders een paar minuten later konden vertrekken, liepen beide meiden gezellig pratend naar een klaslokaal.
Toen ik Bernice drie uur later weer haalde hoorde ik echter dat zij en het andere meisje elkaar voor die dag nog nooit hadden ontmoet. „Dus je bent gewoon op iemand afgestapt die je wel leuk leek”, concludeerde ik. „Dat is best wel dapper.” „Ja”, zei ze. „Ik dacht: laat ik maar doen wat ze in die film zeiden die we laatst zagen. Je weet wel: We bought a zoo.”
Ik wist het weer. Een paar maanden geleden hadden we deze film gezien. Over een weduwnaar, gespeeld door Matt Damon, die – je raadt het al – een dierentuin koopt. In de film geeft Damon, als hoofdpersoon Benjamin Mee, een belangrijk advies aan zijn tienerzoon: „You know, sometimes all you need is twenty seconds of insane courage. Just literally twenty seconds of just embarrassing bravery. And I promise you, something great will come of it.”
Soms heb je even hulp nodig om een mooi, eenvoudig inzicht te waarderen
Blijkbaar had deze les indruk gemaakt op onze dochter. Gewoon even slikken, even twintig seconden krankzinnig dapper zijn. Dat kan het verschil maken tussen een vervelende of een leuke eerste dag op je nieuwe school.
Soms heb je even hulp nodig om een mooi, eenvoudig inzicht te waarderen. In de film was de twintigsecondenles essentieel. Maar ik was hem alweer vergeten. Sinds de kennismakingsdag van Bernice denk ik er regelmatig aan.
Alles wat nieuw en anders is voelt in eerste instantie ongemakkelijk. Gevoelige onderwerpen bespreken met collega’s. Of met je partner. Jezelf op een nieuwe manier opstellen in je werk. Nee zeggen tegen dingen waar je vroeger te makkelijk ja tegen zei. Iemand persoonlijk bellen of bezoeken in plaats van een onpersoonlijk mailtje sturen.
De lijst van kleine overwinningen die je zou willen en kunnen boeken is eindeloos. En het enige wat je nodig hebt, is vaak niet meer dan twintig seconden lef. Jezelf een paar tellen sociaal ongemakkelijk voelen en dan kijken wat er gebeurt.
Vaak is dit de beste manier om iets te leren. Niet langdurig peinzen op de bank, maar jezelf dwingen om iets anders, iets nieuws proberen. Nu. Dat snapt een meisje van 12 soms beter dan haar vader van 48.
Geef een antwoord
You must be logged in to post a comment